نام فارسي:                       اكليل كوهي (رزماري )

 نام علمي :                       Rosmarinus officinalis

 خانواده : Lamiaceae                

خصوصيات گياهشناسي:

خشبي ،چند ساله ، هميشه سبز و متعلق به تيره نعناع ارتفاع بين 1 تا 2 متر متغيير است گلها كوچك و آبي رنگ كه اواخر بهار از لابلاي برگها خارج مي شود .و نوش فراواني توليد كرده وشديداً عسل آور است . بوي فراوان برگها آنرا يك گياه معطر  معرفي مي كند .

خواص دارويي وكاربرد:

دمكرده برگها زخم را ضد عفوني مي كند و مصرف آن به صورت نوشيدني براي درمان روماتيسم و ميگرن مفيد است . ضد نفخ و ضد اسپاسم دستگاه گوارش است و اين دمكرده در مصرف خارجي براي تقويت موي سر كاربرد دارد و سبب تحريك متابوليسم و تسريع گردش خون سبب گشادكنندگي عروق و مويرگها شده و بدين ترتيب باعث تقويت و شادابي مو مي گردد و از آن شامپو ، نرم كننده هاي مو ، لوسيونهاي دست و صورت ،‌صابونهاي رزماري و ژل حمام مي باشد .

نيازهاي اكولوژيكي :

مقاوم به سرما و ششرايط خشكي و دراكثر مناطق قابل كشت است و در اكثر مناطق كشورمان به صورت محدود يا وسيع كشت مي گردد ودر بسياري از كشورهاي اروپايي به صورت وسيع كشت مي شود .

اصول كاشت:

 بندرت ودر شرايط خاصي توليد بذر مي نمايد و روش مرسوم تكثير قلمه مي باشد و قلمه هاي ريشه دار را در زمين اصلي منتقل نموده فواصل كاشت 50-70  cm  مي باشد تعداد قلمه مورد نياز در هكتار 42 تا 25 هزار است .

  برداشت :

زمان مناسب 18 ماه بعد از كاشت شروع شده و 2 يا 3 بار در سال برداشت انجام مي شود سرشاخه ها و برگ هاي آن در اوايل دوره گلدهي برداشت مي شوند كه اين عمل در سطوح كوچك به كمك داس ودر سطوح وسيع بوسيله ماشينهاي برداشت مخصوص صورت مي گيرد پس از برداشت آنرا خشك كرده و يا اسانس گيري مي كنند . در هنگام برداشت بايد دقت كرد كه شاخه هاي چوبي و خشبي برداشت نشوند چون در فرآيند اسانس گيري باعث توليد بوي نامطبوع مي كنند .عملكرد در صورتي كه سه چين در سال برداشت شود 15 – 12 تن محصول تازه برداشت مي شود .