نام فارسي:                              آويشن

نام علمي:Thymus vulgaris                            خانواده :                     Lamiaceae        

خصوصيات گياهشناسي : گياهي است چند ساله وخشبي داراي ريشه مستقيم كه ريشه نيز داراي انشعابات فراوان است .ساقه مستقيم وچهار گوش وارتفاع گياه بسته به شرايط اقلمي بين 20تا50 سانتي مترمتفاوت است.

برگها كوچك ،متقابل وكم وبيش نيزه اي شكل وبدون نوك ودمبرگ است.برگها پوشيدهازكركهاي خاكستري رنگ وحاوي اسانس است.گلها كوچك نروماده برنگهاي سفيد،صورتي وارغواني است.

ميوه فندقه و برنگ قهوه اي تيره وطول آن يك ميلي متر است كه داخل هر ميوه چهار بذر به رنگ قهوه اي تيره وجود دارد.وزن هزار دانه 0.25تا0.28 گرم است.بذر ها دو الي سه سال از قوه رويشي مناسب برخوردار است.

خواص دارويي وكاربرد:آويشن داراي اثرات ضدقارچي وضدباكتريايي قوي است. مشخص شده است كه اسانس آويشن داراي اثرات ضد اسپاسم،ضد سرفه وخلط آور است.پماد حاصل ازاسانس آويشن براي درمان برخي ازبيماريهاي پوستي كاربرد دارد.شستن سربامحلول رقيق اسانس آويشن سبب افزايش جريان خون در پوست سروقوي شدن غده هاي موودرنتيجه جلوگيري از ريزش مو مي شود.

نيازهاي اكولوژيكي:آويشن گياهي مديترانه اي ودر طول رويش به هواي گرم ونور كافي نياز دارد.اين گياه خشكي دوست وبه سهولت قادر است كم آبي وخشكي راتحمل كند.اويشن به حالت غرقابي حساس است واين امرموجب شدن گياه مي شود.خاكهاي سبك حاوي تركيبات كلسيم مناسب جهت كشت آويشن است.   pH  مناسب خاك براي كاشت آويشن5تا8 مي باشد.

اصول كاشت وداشت: كشت آويشن از طريق بذريااز طريق رويشي امكان پذيراست.كاشت بذربصورت مستقيم وغيرمستقيم صورت مي گيرد.زمان مناسب براي كشت مستقيم بذر،فروردين ماه است.بذور بفاصله 40تا50 سانتي مترروي رديف وفاصله 50 سانتي متر بين رديف كشت مي شود.عمق كاشت حداكثر0.5 سانتي متر است وبراي هر هكتار زمين 5تا6 كيلوگرم بذر نياز است.

كشت غير مستقيم بذر در نيمه دوم اسفد ماه در خزانه هواي آزادصورت مي گيردبراي هرهكتار زمين به 160تا240 هزار نشاء نياز است باكشت 500تا600گرم بذر با كيفيت مطلوب در خزانه هواي آزادمي توان به اين تعداد نشاء دست يافت.هنگامي كه ارتفاع نشاءها به10تا15 سانتي متر رسيد (اوايل تابستان)آنها رامي توان به زمين اصلي منتقل كرد.

تكثير رويشي آويشن از طريق تقسيم بوته است فصل پاييز يا بهارزمان مناسبي براي اينكاراست بهترين روش براي ازدياد وتكثير آويشن تقسيم بوته است.وجين علفهاي هرز ضروري است درصورت آبياري زياد، پوسيدگي ريشه وبيماريهاي قارچي مشاهده مي شود.

برداشت:در سال اول رويش فقط يكبار محصول رامي توان برداشت كرد.در حالي كه از سال دوم رويشبه بعد 2تا3بارمي توان اقدام به برداشت پيكر رويشي آويشن كرد.